Ang Tanan Nga Nagkaramatay Nga Mga Kamal-aman

Ang tanan nga nagkaramatay nga mga kamal-aman
isa-isa, kung sa san-o lang indi maman-an, nagapabatyag:
sa mga init-it kag nagadinunot nga mga bayo, puruntong, patadyong;
mga sapatos, baston kag panyo nga binayaan; sa mga nobena kag rosaryo
nga waay run liwat makaptan; sa yab-ukon nga antipara nga waay run matandug,
waay masuksok, waay matrapuhan; sa ramig nga pustiso nga indi run makayuhum;
sa mga kodak nga nagkarapanas, nga kang mga apo, kami nga mga apo,
indi makilal-an.

Ang tanan nga nagkaramatay nga mga kamal-aman
isa-isa nagapabatyag: sa pagkulas kag panglintak
kang mga tiki; sa pagtig-ab kang tuko; sa pagkamang
kang mga itum nga subay sa dingding, sa pag-ukad kang mga anay
sa bungsod; sa pagdunot kang mga laya nga dahun sa lupa;
sa pagtubo, pagtaas, kag pagmuad kang mga hilamon;
sa pagbuskag kang bulak kang tapulanga, may hutik nga ginapalid
kang hangin: “Sa diin ang pagdumdum?”

Sanda nga mga waay run idya, isa-isa, nagapabatyag;
kung san-o may paglimot, kun san-o may nalipatan, sanda mapabatyag:
sa mga nga binayaan mapabatyag
ang tanan nga nagkaramatay nga mga kamal-aman.